ابروها را اصولی و زیبا بردارید با توجه به فرم صورت

ستاره ها به دنبال ابروی پهن

جالب است بدانید این روزها بیشتر هنرپیشه‌های سینما و افراد مشهور ترجیح می‌دهند مدل ابروهایشان را یا پهن نگه دارند یا نزدیک به حالت طبیعی ابروهایشان. تا جایی که بعضی از آنها بیشتر اوقات موهای اضافه ابرو هم دارند و خیلی هم درصدد صاف‌بودن همیشگی ابروهایشان نیستند.

برداشتن زیاد ابرو موها راکم می کند

بسیاری از متخصصان زیبایی اعتقاد دارند، زیاد برداشتن ابرو با موچین می‌تواند به‌مرور ابروهای شما را بسیار کم کند. به‌همین‌دلیل اگر می‌خواهید دوباره ابروهای گذشته خود را به‌دست بیاورید، قبل از هرکاری موچین و بند را کنار بگذارید. باید از کندن موها دست بکشید تا ابروها فرصت رشد داشته باشند. اگر امروز بدون ملاحظه موهای ابروهایتان را بکنید، به‌طور حتم در آینده‌ای نزدیک دیگر نمی‌توانید آنها را با فرم‌های زیبا آرایش کنید. ابروهایی که فاصله بین آنها زیاد باشد و گوشه خارجی‌شان کمی رو به پایین باشد، نگاهی خالی و بی‌تفاوت به چشم می‌دهد و ابروهای پهن و نزدیک به‌هم چهره را اخمو و ترش‌رو
نشان می‌دهد.

فاصله ابروها چقدر باشد؟

خیلی‌وقت‌ها ممکن است ابرو بسیار زیبا برداشته شده و فرم و شکل آراسته‌ای داشته باشد اما با همه زیبایی‌اش در چهره ما کاستی احساس شود یا اینکه احساس اخم و گرفتگی در چهره هنوز دیده شود که این می‌تواند مربوط به رعایت‌نشدن فاصله بین چشم و ابرو باشد.  فاصله طبیعی ابروها باید به اندازه پهنای یک چشم باشد، البته

ادامه مطلب

چرا موها می ریزند؟

ریزش موی شدید تأثیر عمیقی بر زندگی افراد می‌گذارد چون نه تنها از لحاظ زیبایی نامطلوب است بلکه باعث می‌شود اعتماد به نفس فرد از بین برود.همین الان اگر می‌توانستید نگاه دقیقی به کله خودتان بیندازید، می‌دیدید که حدود ۹۰ درصد موهای سر دایماً در حال رشد هستند (که این مرحله حدود ۲ تا ۶ سال طول می‌کشد)

 و ۱۰ درصد موها هم در مرحله استراحت قرار دارند که (آن هم بین ۲ تا ۳ ماه به طول می‌انجامد) در نهایت، موها در انتهای مرحله استراحت خود می‌ریزند. ریزش حدود ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است و سپس موی جدیدی از همان فولیکول جایگزین موی ریخته‌شده می‌شود. موی سر حدود یک سانتی‌متر در ماه رشد می‌کند.

 

یک راه ساده و عملی که افزایش ریزش مو و نیز شدت آن را نشان می‌دهد، کشیدن مو است. در این روش یک دسته مو که شامل حدود ۵۰ الی ۱۰۰ تار مو می‌شود را در دست می‌گیریم و به ملایمت می‌کشیم. اگر فرد روز قبل استحمام نکرده باشد در حالت طبیعی حداکثر ۴ تا ۵ تار مو کنده می‌شود، اگر تعداد موهای کنده شده بیش از این مقدار باشد می‌توان گفت ریزش مو غیر طبیعی است.

مو از موادی مشابه مواد ناخن انگشتان ساخته شده است. بنابراین همین اول کار می‌شود فهمید که خوردن مقادیر کافی پروتئین مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، پنیر، حبوبات وغلات برای داشتن موی سالم ضرورت دارد. بعضی از عللی که سبب ریزش مو می‌شوند (مثل عوامل ژنتیکی)، غیر قابل تغییرند؛ ولی مسائل دیگری مثل رژیم غذایی نامناسب به راحتی قابل اصلاح است. در واقع عوامل تغذیه‌ای و شیوه زندگی نقش کلیدی در ریزش مو دارند.

موها چرا می‌ریزند؟

زایمان – زنان در هنگام بارداری موی سرشان زیاد می‌ریزد. ولی پس از زایمان مو وارد مرحله استراحت می‌شود و در طی ۲ تا ۳ ماه بعد از زایمان ریزش موی آن‌ها افزایش می‌یابد.

بیماری‌ها - ۴ هفته تا ۳ ماه بعد از تب طولانی یا عفونت شدید، ریزش مو زیاد می‌شود. بیماری‌های غدد درون‌ریز (هورمونی) مانند دیابت کنترل‌نشده یا بیماری‌های تیرویید (پرکاری و کم‌کاری تیرویید) نیز باعث ریزش مو می‌گردند. بیماری‌های کلیوی و کبدی و بیماری لوپوس نیز سبب ریزش مو می‌شوند. اختلال تعادل هورمونی که در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک شاهد آن هستیم هم می‌تواند در زنان و دختران جوان سبب ریزش مو ‌شود.

داروها- داروهایی مانند ایزوترتینوئین (برای درمان آکنه)، لیتیوم (برای درمان اختلال دوقطبی در روان‌پزشکی) و قرص‌های لاغری که دارای آمفتامین هستند باعث ریزش مو می‌شوند.

داروهای شیمی‌درمانی، شناخته‌شده‌ترین داروهایی هستند که باعث ریزش مو می‌شوند و ۱ تا ۳ هفته پس از شروع شیمی‌درمانی اثر می‌کنند. بیمار ممکن است تا ۹۰ درصد موی خود را از دست بدهد ولی پس از درمان رشد مو دوباره آغاز می‌شود. بعضی از سرطان‌ها مانند لوسمی و لنفوم حتی قبل از شروع درمان سبب ریزش مو می‌شوند. داروهای رقیق‌کننده خون (ضد انعقادها) و داروهای ضد افسردگی و مصرف زیاد ویتامین A نیز ریزش مو را افزایش می‌دهند. قرص‌های ضد بارداری (شروع یا قطع مصرف آن‌ها) نیز سبب ریزش مو می‌شوند.ادامه مطلب

دغدغه ای به نام جوش صورت

صورت اغلب جوانان و حتی برخی افراد بزرگسال را که نگاه کنید، دانه های ریز و گاه درشتی را مشاهده می کنید که در اصطلاح به آنها آکنه می گویند. در عده ای از افراد این جوش ها به مرور و بدون نیاز به درمان از بین می رود و هیچ اثری نیز از خود باقی نمی گذارد ولی شروع غم انگیز ماجرا آنجاست که فرد با انبوهی از جوش های درشت و چرکینی مواجه می شود که تا مدت ها روی صورت باقی مانده و تقریبا برای همیشه جای جوش یا اسکار به جا می گذارد.

 زمانی پوست آکنه می زند که فولیکول های مو توسط چربی و سلول های مرده پوست مسدود می شود. این جوش ها بیشتر در نواحی صورت، گردن، قفسه سینه، ناحیه پشت و شانه ها دیده می شود که بالاترین فعالیت غدد چربی را دارند. آکنه بیشتر به دو شکل ضایعات التهابی و ضایعات غیرالتهابی دیده می شود.

 در نوع غیرالتهابی معمولا جوش های سرسفید یا شیری و سرسیاه ظاهر می شوند که دلیل آن مسدود شدن منافذ فولیکول های مو با ترشحات چربی، سلول های مرده پوست و باکتری هاست.

 ضایعات التهابی پوست از دیگر مشکلاتی است که معمولا به شکل های مختلف مشاهده می شود:

 • دمل یا جوش چرکین برآمدگی کوچک برجسته ای است که همان التهاب و عفونت در فولیکول های مو است. دمل ها اغلب قرمز و حساس هستند.

 • جوش چرکی برآمدگی قرمز و حساسی است که نوک آن به رنگ سفید دیده می شود.

 • غده چرکی برآمدگی بزرگ، سفت و دردناکی است که زیر سطح پوست ظاهر می شود. این نوع جوش با ایجاد ترشحات عمیق در فولیکول مو ایجاد می شود.

 • کیست برآمدگی دردناک و چرکینی است که زیر سطح پوست پدیدار می شود که جای آن ماندگار است.

 عوامل تشدیدکننده جوش صورت

 معمولا در برهه های مختلف زمانی ممکن است تعداد و شدت جوش های صورت افزایش یابد. یکی از دلایل ازدیاد جوش صورت، تغییرات هورمونی است. آندروژن، هورمونی است که در پسران و دختران در سنین بلوغ افزایش یافته و باعث بزرگی غدد چربی و در نتیجه زیاد شدن چربی های پوست می شود. تغییرات هورمونی ایجاد شده در دوران بارداری و استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری که به طور خوراکی مصرف می شوند نیز روی مقدار تولید چربی پوست اثر مستقیم دارد و ممکن است در این زمان ها صورت فرد جوش های زیادی بزند.

 همچنین ادامه مطلب