صورت اغلب جوانان و حتی برخی افراد بزرگسال را که نگاه کنید، دانه های ریز و گاه درشتی را مشاهده می کنید که در اصطلاح به آنها آکنه می گویند. در عده ای از افراد این جوش ها به مرور و بدون نیاز به درمان از بین می رود و هیچ اثری نیز از خود باقی نمی گذارد ولی شروع غم انگیز ماجرا آنجاست که فرد با انبوهی از جوش های درشت و چرکینی مواجه می شود که تا مدت ها روی صورت باقی مانده و تقریبا برای همیشه جای جوش یا اسکار به جا می گذارد.
زمانی پوست آکنه می زند که فولیکول های مو توسط چربی و سلول های مرده پوست مسدود می شود. این جوش ها بیشتر در نواحی صورت، گردن، قفسه سینه، ناحیه پشت و شانه ها دیده می شود که بالاترین فعالیت غدد چربی را دارند. آکنه بیشتر به دو شکل ضایعات التهابی و ضایعات غیرالتهابی دیده می شود.
در نوع غیرالتهابی معمولا جوش های سرسفید یا شیری و سرسیاه ظاهر می شوند که دلیل آن مسدود شدن منافذ فولیکول های مو با ترشحات چربی، سلول های مرده پوست و باکتری هاست.
ضایعات التهابی پوست از دیگر مشکلاتی است که معمولا به شکل های مختلف مشاهده می شود:
دمل یا جوش چرکین برآمدگی کوچک برجسته ای است که همان التهاب و عفونت در فولیکول های مو است. دمل ها اغلب قرمز و حساس هستند.
جوش چرکی برآمدگی قرمز و حساسی است که نوک آن به رنگ سفید دیده می شود.
غده چرکی برآمدگی بزرگ، سفت و دردناکی است که زیر سطح پوست ظاهر می شود. این نوع جوش با ایجاد ترشحات عمیق در فولیکول مو ایجاد می شود.
کیست برآمدگی دردناک و چرکینی است که زیر سطح پوست پدیدار می شود که جای آن ماندگار است.
عوامل تشدیدکننده جوش صورت
معمولا در برهه های مختلف زمانی ممکن است تعداد و شدت جوش های صورت افزایش یابد. یکی از دلایل ازدیاد جوش صورت، تغییرات هورمونی است. آندروژن، هورمونی است که در پسران و دختران در سنین بلوغ افزایش یافته و باعث بزرگی غدد چربی و در نتیجه زیاد شدن چربی های پوست می شود. تغییرات هورمونی ایجاد شده در دوران بارداری و استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری که به طور خوراکی مصرف می شوند نیز روی مقدار تولید چربی پوست اثر مستقیم دارد و ممکن است در این زمان ها صورت فرد جوش های زیادی بزند.
همچنین ادامه مطلب